Aşk İbadetse Kıblem Sensin

Psikopat bir geceye bağlanıyorum
Kan kokan sokaklarda yürüyorum
Har atığım adımda cinayet işliyorum
Yar sana olan bütün duygularımın başını kesiyorum

Attığım her adımda senden biraz daha uzaklaşıyorum
Düşünmeye kıyamadığım hayalini kurşunluyorum
Senli olan bütün umutlarımı idam ediyorum
Psikopat bir gecede işleyebileceğim bütün cinayetleri işliyorum

Sevgimin barınağı olan kalbimi yıkıyorum
Hislerimi düşlerimi kefenleyip bir tabuta kapatıyorum
Sevgimi ellerimle boğuyorum
Psikopat bir geceden daha da psikopat oluyorum

Kana susamışlığımla yürüyorum
Senle unuttuğum kendimi hatırlıyorum
Kendimin de AZRAİL i oluyorum
İçimdeki morga bir cenaze daha kaldırıyorum


Psikopat geceden artık kopuyorum
Güneş doğuyor cesetler defnedilmeyi bekliyor
Bedenimdeki cesetleri kendimle zarfa defnediyorum
YARE UZATIYORUM...




Güle güle sevdiğim bahtın açık olsun
Bütün özlediklerimiz seni bulsun
Ne ilk temennim bu ne son olacaktır
Hasretlere benden de selam olsun

Geri döneceksen eğer yolu biliyorsun
Git diyen yok ki sana gidiyorsun
Aşkı sen öğretmiştin unutmayı da öğret
Seni nasıl sevdiğimi bilmiyorsun

Ne vardı ayrılığa koşup da sarılacak
Hasretin gözyaşı vardır görmüyorsun

Neydi bizi ayıran neydi bizi kıran
Kim olmuş ki ayrılıkla mutlu olan
Her gurbet yolcusunun bir sılası vardır
Senin sılan bu gönlüm senle dolan



Aşk iki kişiliktir


Değişir rüzgarın yönü
Solar ansızın yapraklar;
Şaşırır yolunu denizde gemi
Boşuna bir liman arar;
Gülüşü bir yabancının
Çalmıştır senden sevdiğini;
İçinde biriken zehir
Sadece kendini öldürecektir;
Ölümdür yaşanan tek başına
Aşk iki kişiliktir.

Bir anı bile kalmamıştır
Geceler boyu sevişmelerden;
Binlerce yıl uzaklardadır
Binlerce kez dokunduğun ten;
Yazabileceğin şiirler
Çoktan yazılıp bitmiştir;
Ölümdür yaşanan tek başına,
Aşk iki kişiliktir.

Avutamaz olur artık
Seni bildiğin şarkılar;
Boşanır keder zincirlerinden
Sular tersin tersin akar;
Bir hançer gibi çeksen de sevgini
Onu ancak öldürmeye yarar:
Uçarı kuşu sevdanın
Alıp başını gitmiştir;
Ölümdür yaşanan tek başına,
Aşk iki kişiliktir.

Yitik bir ezgisin sadece,
Tüketilmiş ve düşmüş, gözden.
Düşlerinde bir çocuk hıçkırır
Gece camlara sürtünürken;
Çünkü hiç bir kelebek
Tek başına yaşayamaz sevdasını,
Severken hiçbir böcek
Hiç bir kuş yalnız değildir;
Ölümdür yaşanan tek başına,
Aşk iki kişiliktir.




Bana baharı anlat, dizelerinde,
Çiçekleri, arıları, kelebekleri,
Doğayı anlat doğallıklar içinde.

Bana sevdayı anlat,
Bakışlardaki heyecanı
Uzaklıklardaki özlemi anlat

Bana yaşamı anlat
Umutsuzluklardaki umudu
Kayıplardaki acıyı anlat bana.

Kucağımda çocuk ol,
Deliliklerden söz et bana
'baharda nisan fırtınasını' anlat bana.

Yağmurda nasıl ıslandığımızı anlat,
Bahar kokan yaşamdan söz et,
Yaşadıklarımızı anlat.

Her baharda 'bir nisan 'gününü anlat.
Hizmetkarlığımı yaşat bana
Senle olan duygularımı yaşat.

Kulaklarıma fısıldayan nağmelerini,
Saçlarıma taktığın
Kır çiçeklerini anlat

Bana baharı anlat hayat boyu
'baharda nisan fırtınasını' anlat




Aşka dönüş


Donebilmek o donusu olmiyan yollardan
Surekli bir aldanis bir daha bir daha
Hic bitmeyecek gecelerden bir sabaha
Cikabilmek ve sevmek durmadan usanmadan

Konusmak konusmak gozlerle fisiltilarla
Duymak buyulu sicakligini beyaz ellerin
Her gecen dakika var oldugunu anlamak icin
Yasamak arzu dolu dudaklarda, sarkilarla

Unutmak ne varsa kotulukten yana
Inmek sevilen gozlerin derinligine
Oyle mutlu, oyle sarhos, alabildigine
Bin yil icmek o sulardan kana kana

Her gun ona kosmak daglardan tepelerden
Her yerde, her zaman onsuz edememek
O en tatli hayal, en buyuk gercek
Anlarsin tasan o gunlerden gecelerden

Sonra bir gun o butun karanliklari yirtasin gelir
Basini alip gidesin gelir uzak denizlere
Artik her sey bos ve yalan sevdin ya bir kere
Her yerinden bir bugu halinde o yukselir

Sen yoksun artik anla yeryuzunde bir o var
Onun elleri var, gozleri, dudaklari
Anlarsin tenin besledigi zaman topraklari
Ve hala seversin zaman bitinceye kadar

Yeniden var olustur ya da bir baska turlu olustur bu
Nice aldanmalardan sonra bir aska donustur bu.




Binmediğim hiç bir otobüs
Beklemediğim hiç bir durak kalmadı bu şehirde
Gittikçe azalıyor hayat
Neyi erken yaşadıysam
Hep ona geç kalıyorum
Sana göçüyorum her sonbahar
Yolların çıkmıyor aşkıma
Unuttuğun yağmurların adı saklımda
Seni içimden terk ediyorum

Susmaktan yoruldum
Kuşlar ve şarkılar,
bu şehri terk edeli
Efkar demliyorum gözlerimde
yaşlarımı,
yanağıma varmadan öldürüyorum
Tam sancağımdan yaralıyorum kendimi
Alnını yüreğime dayadığın güne bakıp
SENİ İÇİMDEN TERK EDİYORUM

Ne unutacak kadar nefret ettin
Ne hatırlayacak kadar sevdin
Yıkık bir duvar kadar bile
Pişman değilsin biliyorum
Beni hep bulmamak için aradın
Yanıldığımdın
Yangınımdın
Yangındın

Sensizliğe yenilmek
Sana yenilmekten zor olsada
Ardımda bir sürü "belki"ler bırakarak
Seni içimden terk ediyorum

Şimdi
İçimde öldürecek bir anı bile bulamayan
İki yarım kaldık
Tamamlayamadık bizi
Elinden tutamadık yanlızlığımın
Saçlarımıda uzaklarına gömdün

İçimin mavisi senin okyanusundandı
Al! geri veriyorum.
Kilitleri hep yanlış kapılara vurdun
Devrilmiş vagonlara dönerken gözlerim
Sana bensizliği terkediyorum

"Yarime uzanmayan bütün dallar kırık" demiştin
Aşk içinde doğmuşsa nereye kaçabilirdi?

Ne tuaf değil mi?
İçimi acıtanda sendin
Acımı dindirecek olanda.
"Ya öldür beni"dedim
Ya da ğit benden.
İçi bulanık bir sevdanın ucunda
Seni kaybettim.
Aldırmadın aldırmalarıma
Bir gecede yakıp yarini
Şafaklara sattın ihanetini
Küllerime basanlar bile utandı yaptığından
İşte soluk bir ömrün son nefesi
Benden
İçimden
Terkediyorum




SENİ SEVİYOR SENİ DÜŞÜNÜYORUM

Gözlerine hasret hücremde
Sensizlik ruhumu boğarken
Yıllar var her gün her gece
Senin ateşinle yanıyor gönlüm

Benim için bir sen varsın
Tüm güzelikleri sende gördüm
Bu gönül seni sevdi ölesiye
Sensizliğin acısını yaşıyorum

Nerden bilebilirdim ki
Seni bu kadar çok sevebileceğimi
Sana sitem etmiyorum,edemiyorum
İçimdeki sensizliğin acısını dindirebilsem

Bazen isyan etmek istiyorum tanrı'ya
Sen geliyorsun aklıma isyan edemiyorum
Tüm dünyaya seni sevdiğimi
Sana duyurmak istiyorum sesimi

Nafile duyaramıyorum
Hücremde yankılanıyor sesim
Sadece ben duyuyorum
Seni seviyorum seni seviyorum




Gürültü ve patırtının ortasında sukunetle dolaş;
Sessizliğin içinde huzur olduğunu unutma.
Başka türlü davranmak açıkça gelmedikçe,
Herkesle dost olmaya çalış.
Fakat kimseye teslim olma...
Telaşsız, açık ve seçik konuş,
Başkalarına da kulak ver.
Aptal ve cahil oldukları zaman dinle onları...
Çünkü dünyada herkesin bir hikayesi vardır.
Yalnız planlarının değil,
Başarının da tadını çıkarmaya çalış
Ne kadar küçük olursa olsun
İşinle ilgilen!
Hayattaki dayanağın önce odur...
Olduğun gibi görün göründüğün gibi ol!
Sevmedinse sever gibi yapma...
Aşka burun kıvırma sakın;
O, çöl ortasında çimenli bir yerdir..
Ve yılların geçmesine öfkelenme,
Gençliğine yakışan şeyleri gülümseyerek teslim et geçmişe...
Ara sıra, bile isyana yönelecek olursan bile unutma ki,
Kainatı yargılamak imkansızdır..
Onun için kavgalarını sürdürürken bile,
Kendi kendinle barış içinde ol!
Ve görmeye çalış ki,
Bütün pisliğine,
Ve kalleşliğine rağmen,
Dünya yine de çok güzeldir.
İki şey asıldır varoluşta,

KİN TUTMA
Ve ASLA SEVMEYİ UNUTMA....